तू आज जाते म्हणताना माझे डोळे अचानक पानावाले
अन नकळतच दोन थेम्ब गालावर उतरले
तू जाणार म्हटल्यावर उगाच मन कासाविस झाले
जणू शुभ्र आकाश काळ्या मेघांनी ग्रासले
तू जातांना आज तुला डोळ्यात साठावावेसे वाटले
अन ते क्षण डोळ्यातच बंदिस्त करावेसे वाटले
तू थाम्बनार नाहीस, मागे फिरणार नाहीस माहित होते
तरी तु मागे फिरशील असे का मला वाटले?
तू आज जताना जिवाच्या आकाग्शाने थाम्ब म्हटले
तुझ नाव घेउन तुला शंभर वेळा पुकारले
तुला माझा आवाज एईकुच गेला नहीं का ?
की ... तेव्हा मी नाहीं माझे मन आक्रन्दले होते का ?
तू जाताना माझे डोळे बरच काही बोलून जातात,
मनातले अलगुज़ हळूच उघडून देतात,
तुला कधीच काही कळल नाही याची खंत आहे,
अन हाच माझ्या अवद्न्याचा अंत आहे,

कसा मी सापडलो तुज्या प्रेमाच्या काचाटयात
तुज्याशी बोललो की मन खुप सुखावतं
दिवसभराचा टेंशन कुठच्या कुठं दुरावातं
बोलतेस तू मला मी आहे खुप छान
अग पण तू तर आहेस माज्या पेक्शाही खुप महान
तुज्या वागण्या बोलन्यावर जालो आहे मी फ़िदा
प्लीज कधी मला बोलू नकोस कायमचा अलविदा ...!

अचानक लाइफ मध्ये आली कोणी अशी
कोण जाणे ती परी दिसते तरी कशी
आवाज तिचा आहे नाजुक परी सारखा
पण हरकती अगदी लहान मुलीसारख्या
बोलते तेव्हा वाटतं एइकतच रहावं
हसताना वाटतं की पाहतच रहावं
का कोण जाणे काय जादू आहे तुज्यात...

प्रेम हे असच असत....
करताना ते कळत नसत आणि
केल्यावर ते उमगत नसत...
उमगल तरी समजत... नसत पण
आपल वेड मन आपलच ऐकत नसत...
ती फक्त त्या दोन जीवांनाच माहित असते.
लोक म्हणतात काय असत प्रेमात..
पण मी म्हणतो करून बघा एकदा..
काय नसत प्रेमात...?
प्रेम हे सांगून होत नसत...
मित्रानो ते झाल्यावरच कळत असत..
दोन जीवांना जोडणारा तो एक नाजूक धागा असतो...
दोन हृदयांची स्पंदने एकमेकांना ऐकवणारा एक भाव असतो...
प्रेमाची परिभाषाच खूप वेगळी असते...
दोन शब्दात ती कधीच समजत नसते ....
म्हणूनच प्रेम हे असच असत
पण ते खूप खूप सुंदर असते

जिचे सुंदर असेल रूप,
आवडेल मला खूप ,
खुणवेल गुपचूप,
अशी हवी प्रियसी !

जिच्या गोंडस अश्या भावना,
सुखवील माझ्या मना,
अशी या सज्जना,
हवी प्रियसी !

जिचे नयन जणू हिरनिचे,
सौंदर्य फुलविल त्या तरुणीचे,
हेचि मागणे प्रभू चरणीचे,
अशी हवी प्रियसी !

जिला असेल माझा लळा,
वर्शवेल जी प्रेमाचा सडा ,
जिच्यासाठी जाणवेल कडकडा,
अशी हवी प्रियसी !

अश्या माझ्याची भावना,
आहे अपूर्ण तिच्याविना,
सांगा अशी या सज्जना,
मिळेल प्रियसी ??

का तुझ्यावाचून,
मला करमेना,
का तुझ्यावाचून,
मन माझे रमेना.....

का तुझ्यावाचून,
ध्यान कुठेच नसेना,
तुलाच शोधत असतो,
पण तु काही सापडेना.....

का तुझ्यावाचून,
चित्त माझे कशातचं
लागेना,
का तुझ्यावाचून,
काहीचं मला दिसेना.....

का तुझ्यावाचून,
मला दूर रहावेना,
काय करावे मी,
काहीच मला कळेना.....

का तुझ्यावाचून,
ह्रदय माझं धडकेना,
का तुझ्यावाचून,
कविता ही सुचेना.....

का तुझ्यावाचून,
श्वास घेता येईना,
का तुझ्यावाचून,
झोप मला लागेना.....

का तुझ्यावाचून,
रात्र माझी सरेना,
का तुझ्यावाचून,
दिवस माझा उजडेना.....

का तुझ्यावाचून,
दुपार माझी जायेना,
का तुझ्यावाचून,
कातरवेळ ढळेना.....

का तुझ्यावाचून,
ओठातून शब्द फुटेना,
का तुझ्यावाचून,
दुसरं काही आठवेना.....

का तुझ्यावाचून,
मन दुसरं काही मागेना,
का तुझ्यावाचून,
मला करमेना.....

सकाळी  मी  उठायचं  म्हटलं  की ,
तुला  मेसेज करण्याची आता  सवयचं  झालीय. .

दात  घासायचं  म्हटलं  की ,
कोलगेटची   आता  सवयचं  झालीय..

आंघोळ  करायची  म्हटलं  की ,
डेटालची  आता  सवयचं  झालीय. .

नाष्टा  करायचा  म्हटलं  की  ,
पोह्याची  आता  सवयचं  झालीय. .

ऑफिसाला  जायचं  म्हटलं  की ,
ट्रेनची  आता  सवयचं  झालीय. .

काम  करूनही   बोलण   खाण्याची  ,
बाॅसची  आता  सवयचं   झालीय. .

संध्याकाळी   घरी   आल्यावर  ,
तुझ्यासोबत फोन वर बोलण्याची सवयचं  झालीय. .


आयुष्यात  माझ्या  आता ,
तुझ्या  सोबतीची  सवयचं   झालीय. .

कारण  एकदा  सवय  झाली  की  ,
जीवन  जगणं  सोपं  नसत..

सवय  लावून , सवय  मोडनं खरंच  सोप  नसतं.........